De twee laatste weken van maart verbleef Etsuko Nozaka voor de tweede keer in het Vertalershuis in Antwerpen. Etsuko is een gerenommeerd vertaalster van kinder- en jeugdliteratuur uit het Nederlands in het Japans. In het Vertalershuis werkte ze onder andere aan haar vertaling van 'Misjka' van Edward van de Vendel. In haar verslag hieronder lees je ook over haar andere activiteiten.
Het belangrijkste project tijdens mijn verblijf was de vertaling van ‘Misjka’ van Edward van de Vendel. Ik kon de vertaling niet afwerken, maar ik kon wel de moeilijke delen checken. Ik vernam dat de auteur in 2023 zijn eigen uitgeverij Blauw Gras oprichtte.
Mijn verblijf in het Vertalershuis was de ideale voorbereiding op de boekenbeurs in Bologna, waar ik Edward van de Vendel ontmoette. Ik kon er met hem spreken over de vertaling van het boek en al mijn vragen stellen.
Etsuko Nozaka en Edward van de Vendel
Wat me erg geholpen heeft om het personage beter te begrijpen, is mijn bezoek aan het opvangcentrum voor asielzoekers in Machelen op 30 maart, onder begeleiding van Gitt Smans van de Verhalenweverij. Dat was een bijzondere ervaring.
Het maakte ook indruk op me dat de Vlaamse bibliotheken veel moeite doen om immigranten en vluchtelingen warm te ontvangen. Ik heb daarover een bijdrage geschreven voor het Japanse magazine Jidobungakuhyoron (Kritiek op jeugdliteratuur).
Interessante ontmoetingen
Ik heb veel mooie herinneringen aan mijn verblijf, in de eerste plaats aan de ontmoeting met Natalia Karpenko, met wie ik samen in het Vertalershuis verbleef. Zij werd mijn eerste Oekraïense vriendin.
Ook ging ik samen met Inge Umans (Rode Draad) naar Bibliotheek Permeke, om een onderzoek te doen naar het gebruik van kamishibai in Vlaanderen. Dit komt omdat ik lid ben van IKAJA (The International Kamishibai Association of Japan). Ik was uitgenodigd op het evenement Babelfabel, waar ik een paar Japanse kamishibai mocht voordragen.
Etsuko Nozaka in Permeke
Tijdens mijn verblijf heb ik ook Joke van Leeuwen, Tom Schoonooghe en Guido van Genechten kunnen spreken. Niet zo lang geleden vertaalde ik Jokes ‘Toen mijn vader een struik werd’. Het was leerzaam en aangenaam om met haar te praten over het leven en over de gevoelens rond dit boek. Ze heeft me zelfs de echte naam van de hoofdfiguur Toda verteld, die nooit in het boek verscheen: Kjekekokatoda. Ik was graag nog naar Jokes nieuwe theaterstuk 'Hoeheettut' gaan kijken, maar daar had ik jammer genoeg geen tijd meer voor.
Ten slotte leerde ik nog enkele interessante recente prentenboeken en verhalen kennen, zoals ‘De rode deur’ van Kevin Sezgin & Siska Goeminne, ‘Het grote kippenboek’ van Evelien De Vlieger & Jan Hamstra en ‘Het boek vol huizen’ van Pieter Van Eenooge & Julie De Graaf.
Graag tot een volgende keer!