Johan de Boose ontving in 2023 een werkbeurs voor non-fictie. Lees hieronder wat de beurs voor hem betekent, aan welk project hij werkt en hoe hij zijn aanvraag heeft aangepakt.
“Werkbeurzen geven me concentratie, rust, tijd”
Stephan Vanfleteren
“Een werkbeurs helpt me om me volledig te kunnen concentreren op mijn werk. Mijn werk is niet te combineren met andere jobs, behalve met eenvoudige journalistieke stukken of lezingen. Mijn project is een literair non-fictieboek over Joegoslavië: geschiedenis, cultuur, persoonlijke ervaring, ontmoetingen. Ik ben er al drie jaar mee bezig en zal er nog ongeveer twee jaar mee bezig zijn. Naast deze beurs heb ik nog andere beurzen aangevraagd en gekregen.”
Ik ben bijna permanent op reis. Werkbeurzen geven me concentratie, rust, tijd.
“Ik heb mijn project zo helder mogelijk geformuleerd en uiteraard ook besproken met mijn uitgever (De Bezige Bij), die ervaring heeft met dit soort aanvragen. Ik werk planmatig, maar binnen het plan wil ik maximale vrijheid. Het plan is het fundament. Tijdens het bouwen is alles nog mogelijk. In mijn werkplan combineer ik een chronologische lijn met een geografische lijn. De chronologie volgt de geschiedenis van Joegoslavië (vanaf de Tweede Wereldoorlog tot begin 21ste eeuw), de geografie volgt de verschillende deelrepublieken waarin Joegoslavië uiteengevallen is.”
Mijn obsessie is: ik wil alles zien, ik moet overal heen, ik moet iedereen spreken. En in gedachten moet ik in de tijd reizen.
“Mijn uitgever en bevriende auteurs hebben me geholpen met de aanvraag. Ik denk dat je in de eerste plaats zo oprecht en helder mogelijk moet zijn. Wees streng voor jezelf: neem geen genoegen met een vaag plan, dwing jezelf om zo precies mogelijk te verwoorden wat je wilt doen. Tracht je lezer te overtuigen. Dat is ook wat je moet doen tijdens het schrijven van het boek zelf.”