“Wat fijn dat we mogen binnenkijken”

“Zijn wij hier altijd welkom?” “Wat fijn dat we hier mogen binnenkijken!” “In de buurt is geen bib meer. Kunnen wij hier boeken komen ontlenen?” “Wat mooi hier, en zo aangenaam om in de binnentuin te kunnen zitten.” Het valt op: de buren van Hotel Dumont zijn enthousiast over de nieuwe werk- en ontmoetingsplek van Iedereen Leest en Literatuur Vlaanderen. We openden de deuren voor hen op zaterdag 30 september, nadat we ons huis de twee dagen voordien ook al feestelijk inhuldigden voor de sector. Die is meer dan ooit welkom. Niet alleen nu, maar altijd. Hotel Dumont moet een bruisende plek worden, waar de literaire sector elkaar ontmoet, nieuwe ideeën rijpen en inspirerende samenwerkingen worden aangegaan.

We vergeten daarbij de buren niet: we maken nog een plan om hen geregeld bij ons te ontvangen. Een startpunt is daarbij een boekenruilkast, die tijdens de openingsdagen voor het eerst gevuld werd. Zo knipten eregasten Jan Jambon en Nabilla Ait Daoud geen lintje door, maar plaatsten ze ritueel de eerste boeken in de kast voor de buurt.

“Hier zou ik ook wel willen werken”, krijgen we meermaals we horen. Ook van de leden van de commissie cultuur van het Vlaams Parlement, die langskomen om met ons naar de toekomst te kijken, én de opening van Hotel Dumont komen vieren. Hun secretaris, Wilfried Van Vinckenroye, is in zijn nopjes. Hij tekent in zijn vrije tijd, en gaat meteen meedoen met illustrator Mattias de Leeuw, die net aan zijn raamtekening is begonnen.

Hind Eljadid leest haar gedicht ‘Toekomstmuziek’ voor, dat ze voor Hotel Dumont schreef, samen met haar zoontje. Troubadour Peter Holvoet-Hansen doet een regendans en krijgt iedereen aan het zingen om Hotel Dumont in te zegenen.

Bezoekers konden de architectuur van Hotel Dumont bewonderen, werden mee in het verbouwverhaal gezogen tijdens een rondleiding, of beleefden literatuur ter plekke. Zo kon je op zaterdag aan illustrator Benjamin Leroy vragen een button op maat te maken. De Boekendokter was ook van de partij: “Mijn patiëntenpubliek was zeer divers, maar aangenaam om advies aan te verstrekken.” Een van de Typothekers roerde de vader van een medewerkster van Iedereen Leest tot tranen toe met haar tekst over ‘werkgeluk’. “En dat in de Week van het Werkgeluk”, zegt ze, “dat kan geen toeval zijn!’”

Door de ogen van onze bezoekers

We kregen drie dagen heel verschillende bezoekers over de vloer: van ouders van medewerkers en buren tot auteurs en boekenmensen met wie we vaak samenwerken. Hier lees je hoe zij onze nieuwe werk- en ontmoetingsplek ervaren.

Britta Benert is professor vergelijkende literatuurwetenschappen aan de Universiteit van Straatsburg en een vaste bezoeker van de vakbibliotheek van Iedereen Leest. Ze is onder de indruk van het paviljoen: “Simpelweg fantastisch om hier binnenkort opzoekingen te mogen doen, rustig te kunnen werken en een beroep te kunnen doen op de vakkennis en nabijheid van de medewerkers. Ik kijk er ook naar uit om de collega’s van Literatuur Vlaanderen te kunnen ontmoeten en samen plannen te smeden voor de toekomst!”

Marc Paredis, de communicatieman van de Taalunie, kijkt zijn ogen uit. “Wij zijn altijd op zoek naar vergaderplekken in Vlaanderen om Nederlands-Vlaamse gesprekken en netwerkmomenten te organiseren. Zou dat ook hier kunnen?” Natuurlijk kan dat. Hotel Dumont wil een open huis zijn, en alle drempels weghalen voor de sector. We hopen dat velen net als Marc de mogelijkheden zien en de weg hiernaartoe vinden. En ons op die manier ook beter leren kennen.

Auteur Tom Mariën staat met zijn gezin te kijken naar het glasinloodraam boven de inkomdeur. “Hier komen jouw juffen van de Leesjury dus soms over de vloer om een opleiding te volgen”, zegt hij tegen zijn dochter, die met open mond rondkijkt in de imposante hal van ons huis. Ook blogger Jean Mari is opgetogen dat hij Hotel Dumont van top tot teen mag ontdekken. Hij noemt zichzelf ‘Antwerpen verkenner’ en schrijft een blog over de stad.

Vóór ons stond Hotel Dumont een tijdje leeg, en daarvoor huisde het Humanistisch verbond er. Peter werkte er tot 2013. Hij deelt tijdens de rondleiding herinneringen en anekdotes met de groep. Zo komen we te weten dat de toenmalige directeur in het huisje achteraan woonde, waar wij ooit graag het Vertalershuis een plek willen geven. “De metamorfose is indrukwekkend”, zegt hij. “Ik had me niet kunnen voorstellen hoe straf die renovatie is. Het gebouw en interieur stralen nu in volle glorie.”

Lieve, een bibliothecaris op rust, kent onze organisaties van toen ze nog ‘Stichting Lezen’ en ‘Vlaams Fonds voor de Letteren’ heetten. Ze vindt het boeiend wanneer we uitleggen waarom de namen veranderden, en al helemaal dat we nu onder één dak werken. “Het gaat in elk van jullie organisaties om engagement, zo zie ik het. En nu wordt dat verdubbeld: dat kan alleen maar goed zijn voor de boekenwereld en de lezers!”

Jan van Drive IT werkt niet bij ons, maar zo voelt het vaak wel. Hij is onmisbaar als de man die onze werkplek digitaal perfect onderhoudt. Hij komt langs tijdens de bezoekersdag en wil Hotel Dumont aan zijn vrouw tonen. De ruimte in de kelder waar de server staat, noemen wij in de wandelgangen ‘het kot van Jan’, omdat je hem daar vaak vindt. “Is de kelder toegankelijk voor bezoekers?”, vraagt hij. Ja, maar enkel voor Jannen! Jans vrouw komt stiekem eigenlijk voor de medewerkers van Iedereen Leest die Boekstart organiseren. “Ik werk bij het Huis van het Kind, en daar zijn we fan van Boekstart!”, zegt ze nog snel terwijl Jan al afdaalt.

Julie Verhaert en Elly Simoens, uitgevers kinder- en jeugdliteratuur bij Pelckmans en De Eenhoorn, volgen samen een van de rondleidingen. Ze zijn het roerend eens: “Wat een heerlijke, inspirerende en uitnodigende plek is Hotel Dumont!” Ze zijn meteen gewonnen voor het Wikipedia-schrijfproject over Vlaamse kinder- en jeugdauteurs en illustratoren dat we binnenkort organiseren, samen met het Letterenhuis. Iedereen met een hart voor jeugdliteratuur is welkom om mee te komen schrijven aan de digitale encyclopedie met Hotel Dumont als uitvalsbasis.

Tzu-Chen Huang en Wald komen als één van de laatste bezoekers binnen. Zij wonen een paar straten verder, en zijn al honderden keren benieuwd voorbij Hotel Dumont gewandeld. “Wat fijn dat we nu mogen binnenkijken”, zegt Wald. “We vonden het altijd al een mysterieus huis.” Tzu-Chen wil graag weten of we veel Chinese vertalingen in onze bibliotheek hebben. “Ik las eerder al eens ‘Het verdriet van België’ van Hugo Claus in het Chinees, maar vond de vertaling niet erg goed.” Ze leest zelf graag en veel, en spreekt perfect Nederlands. Misschien is ze wel geïnteresseerd om literair vertaler te worden? Gegevens worden uitgewisseld, wordt misschien vervolgd!